آيت‌الله عباس كعبي نسب در سال‌ 1341 در منطقه‌ "لشكرآباد" واقع در اهواز متولد شد. تحصيلات مقدماتي و بخشي از تحصيلات حوزوي را در اهواز سپري كرد و سپس براي تكميل علوم حوزوي خود به حوزه علميه قم رفت. با جدي‌تر شدن فعاليت‌هاي مبارزاتي عليه رژيم  پهلوي و آغاز دوران دفاع مقدس به‌دليل فعاليت در اين دو عرصه از ادامه تحصيل باز ماند. پس از پيروزي انقلاب و پايان دوره 8 ساله جنگ تحميلي تحصيلات خود را ادامه داد و در سطح حوزه توانست به درجه اجتهاد و در سطوح دانشگاهي مدرك كارشناسي ارشد حقوق عمومي را اخذ نمايد. از مهم‌ترين سوابق كاري و سياسي ايشان مي‌توان به عضويت در مجلس خبرگان رهبري، عضو حقوقدانان در دوره پنجم شوراي نگهبان و عضويت در جامعه مدرسين حوزه اشاره كرد.

آيت‌الله عباس‌ كعبي‌ نسب تحصيلات‌ ابتدايي‌ و راهنمايي‌ را در مدارس‌ اهواز سپري‌ نمود. شركت‌ وي‌ در مجالس‌ و محافل‌ مذهبي‌ و حضور در محضر علمايي‌ همچون "حاج‌ شيخ‌ صالح‌ طرفي" و "مرحوم‌ حاج‌ سيد عبدالمطلب‌ جزايري"‌ در مسجد جامع‌ لشكرآباد سبب‌ شد تا در سن‌ 13 سالگي‌ و بنا به‌ توصيه‌ پدر، همزمان‌ با تحصيل‌ در مقطع‌ دبيرستان‌ به‌ مدرسه‌ علميه‌ "آيت ‌الله‌ كرمي‌" رفته و دروس‌ حوزوي‌ را فرا گيرد. وي‌ در سال‌ 1355 به‌ حوزه‌ علميه‌ اهواز رفت و‌ به‌ صورت‌ رسمي‌ تحصيلات‌ حوزوي‌ خود را پي‌‌گرفت.

با اوج‌گيري‌ انقلاب‌ و حضور جدي‌ در مبارزات‌ پيش‌ از انقلاب‌ و نيز فعاليت‌هاي‌ پس‌ از انقلاب‌ و شروع‌ جنگ‌ تحميلي‌، وقفه‌اي‌ چند ساله‌ در سير درسي ‌ايشان ايجاد شد. در سال‌ 1360 مجدداً تحصيلات‌ حوزوي‌ را دنبال كرد. براي‌ استحكام‌ بني?‌ علمي‌ خود، دروس‌ مقدمات‌ و مطالب آموخته شده را در مدرسه‌ علميه‌ امام‌ خميني‌ اهواز مجدداً بازآموزي نمود. وي در سال‌ 1364 به‌ قم‌ مهاجرت‌ و پس‌ از اتمام‌ دوره‌ سطح‌ در درس‌ خارج‌ حضرات‌ آيات"ميرزا جواد تبريزي‌"، "وحيد خراساني"‌، "مكارم‌ شيرازي"‌، "صافي‌ گلپايگاني"‌، "جعفر سبحاني"‌، "سيد كاظم‌ حائري" و "سيد محمود هاشمي‌ شاهرودي"شركت‌ كرد.

آيت‌الله كعبي نسب،‌ با اهتمام‌ و توجه ويژه‌اي‌ كه‌ به‌ مباحث‌ تفسيري‌ و معارف‌ اسلامي‌ داشت‌ از محضر اساتيدي چون "آيت الله مشكيني"‌، "علامه جوادي‌ آملي"‌، "آيت الله مصباح‌ يزدي"‌ و "آيت الله مظاهري" كسب‌ فيض‌ نمود. ايشان همزمان‌ با تحصيلات حوزوي به‌ تحصيل‌ در دانشگاه‌ نيز پرداخته‌ است. وي مدرك كارشناسي‌ خود را در رشته‌ حقوق‌ از مجتمع‌ آموزش‌ عالي‌ قم‌ و كارشناسي‌‌ارشد رشته‌ حقوق‌ عمومي را نيز از‌ دانشكده‌ حقوق‌ دانشگاه‌ تهران‌ اخذ كرده است.

تحصيلات حوزوي: 

اجتهاد

تحصيلات دانشگاهي: 

كارشناسي‌ارشد حقوق عمومي دانشگاه تهران

1. عضو شوراي عالي پژوهش دبير خانه مجلس خبرگان و مسئول كميته فقه سياسي

2. عضويت در شوراي مدارج علمي حوزه علميه قم

3. عضويت در كميته برنامه ريزي دروس اسلامي وزارت علوم و تحقيقات

4. عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم

5. عضو مجلس خبرگان رهبري

6. نماينده و مشاور رئيس قوه قضاييه

7. رئيس گروه كارشناسان اتحاديه قواي قضايي كشورهاي اسلامي

8. عضو هيات علمي گروه حقوق موسسه امام خميني ره

9. عضو حقوقدانان شوراي نگهبان

دروس خارج فقه

سطح 4 حوزوي

حوزه علميه قم

حقوق عمومي در اسلام

دكتري

دانشگاه تهران و دانشگاه امام صادق(ع)

نظارت بر اعمال حكومت

دكتري

دانشگاه تهران و دانشگاه امام صادق(ع)

كتاب

1. بايسته هاي حكمراني در فرمان حكومتي اميرالمومنين (ع) به مالك اشتر، انتشارات موسسه عالي آموزش و پژوهش مديريت و برنامه ريزي ، 1391

2. تحليل مباني نظام جمهوري اسلامي مبتني بر قانون اساسي (دو جلدي)، انتشارات پژوهشكده شوراي نگهبان، 1395

3. نظرات في الثقافة العرفانية، انتشارات دارالمعارف الحكميه لبنان، 1436-2015

4. مباني حقوق اساسي جمهوري اسلامي ايران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)، 1394

5. بررسي تطبيقي مفهوم ولايت مطلقه فقيه، انتشارات ظفر، 1380

6. ضمانتهاي اجرايي قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، انتشارات مؤسسةآموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) ، 1384

7. قانون اساسي و ضمانت‌هاي اجراي آن: گفت‌وگو با حجت الاسلام و المسلمين عباس كعبي،‌ انتشارات

مركز مطالعات و پژوهش‌هاي فرهنگي حوزه‌هاي علميه، 1380

مقاله

1. نقش مقدمه ي قانون اساسي در تفسير اصول و شناخت اهداف و رسالت هاي قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، علمي - پژوهشي، دانش حقوق عمومي، زمستان 1393

2. تحليل و بررسي قانون اساسي مصر (2013 ميلادي)، علمي - پژوهشي، دانش حقوق عمومي، پاييز 1391

3. نوآوري‌هاي فقهي در عرصه حقوق اساسي در عرصه مشروطه (با تأكيد بر انديشه شيخ فضل الله نوري و ميرزاي نائيني، علمي -پژوهشي، آموزه پاييز 1383

4. چالش عرفي گرايي با جمهوري اسلامي ايران در ساحت باور، علمي - پژوهشي، معرفت فلسفي، زمستان 1388

5 . ماهيت نهاد «مظالم»؛ ضرورت و مباني تشكيل آن در حكومت اسلامي، علمي –پژوهشي، حكومت اسلامي، بهار 1394

6. مباني كلامي قانونگذاري و آثار فقهي و حقوقي آن در حكومت اسلامي (مبتني بر آراي برخي از علماي معاصر)، علمي – پژوهشي، حكومت اسلامي، زمستان 1393

7. وظايف مسلمانان در برابر حكومت غيراسلامي، علمي – پژوهشي، حكومت اسلامي، زمستان 1393

8. ماهيت نمايندگي مجلس در حقوق اساسي جمهوري اسلامي ايران، علمي – پژوهشي، حكومت اسلامي، تابستان 1393

9. حكم تأسي به قيام امام حسين (ع) در فقه شيعه، علمي – تخصصي، مطالعات فقه اماميه، بهار و تابستان 1393

10. شرايط حاكم اسلامي از منظر فريقين، علمي – تخصصي، مطالعات فقه اماميه، بهار و تابستان 1393

11. گزارشي از يك همايش: فقه و قانون گذاري، علمي – تخصصي، كاوشي نو در فقه اسلامي، زمستان 1387

12. نوآوري‌هاي فقهي در عرصه حقوق اساسي در عرصه مشروطه (با تأكيد بر انديشه شيخ فضل الله نوري و ميرزاي نائيني، علمي – تخصصي، آموزه، پاييز 1383

13. تطبيق نظام حقوقي اسلام و حقوق وضعي معاصر (2)، علمي – تخصصي، فقه اهل بيت، بهار 1383

14. تطبيق نظام حقوقي اسلام با حقوق وضعي معاصر، علمي – تخصصي، فقه اهل بيت، زمستان 1382

15. مباني فقهي و قرآني مذاكره با آمريكا، علمي – تخصصي، معرفت، مهر 1381

16. ميزگرد اجراي علني حدود و پيامدهاي آن، علمي – تخصصي، معرفت، دي 1380

17. جايگاه قانون اساسي و ضمانت هاي اجرايي آن، علمي – تخصصي، معرفت، تير 1380

18. نظري به انديشه هاي متعالي امام خميني رحمة الله عليه در تبيين ولايت فقيه، علمي – تخصصي

معرفت، آذر و دي 1378

19. ماهيت قانون اساسي از ديدگاه امام خميني رحمةالله عليه، علمي – تخصصي، معرفت، آذر و دي 1378